Album wspomnień - prezent dla arystki

Taka oto sytuacja ;) -

przychodzi artystka i prosi o album 'dla artystki od artystek'

(malarek, projektantek wnętrz, absolwentek ASP...).

I jak tu przyjąć wyzwanie bez lęku??? ;) 

Pewnie się da, ale...ja w każdym bądź razie 

musiałam pracować z lękiem :P

Album miał być prezentem na wieczór panieński...

a właściwie na wieczór panieński bez wieczoru panieńskiego

dla spokojnej, głębokiej...panny :)

Ponieważ miał być czymś w rodzaju albumu wspomnień

(powklejane szkolne rysunki, grafiki, bazgroły, liściki...

 przyszłej mężatki ;) pojawiła się prośba, 

aby okładka nawiązywała

do ...hmmm...wcześniejszej młodości obdarowanej.

Konkretnie miała to być czarna tkanina

odbarwiona wybielaczem tak,

"żeby powstały jakieś ciekawe, ładne wzory" :)

Ponieważ nigdy nie nosiłam ozdabianych takim sposobem ubrań

nie do końca 'czułam' klimat :)

Do tego nieprzewidywalność odbarwiania wybielaczem - 

za każdym razem wychodzi coś innego...

Nie było jednak tak źle - 

wystarczyły trzy wyprawy do Ikei po czarną bawełnę

(za każdym razem - na wszelki wypadek ;) - kupowałam

podwójną ilość materiału) i w końcu udało się

osiągnąć efekt zadowalający (zamawiającą ;). 

 Według wcześniejszych ustaleń na okładce pojawił się

motyw kojarzący się z przemijaniem, nieubłaganym upływem czasu...

 Wklejki, to przecierana czerń w jasne kropki,

z jednym czerwonym serduszkiem między nimi.

Kartki miały być sztywne, w ciepłym odcieniu - najlepiej szarości,

ale ponieważ takiej nie udało się znaleźć

stanęło na... kolorze nadmorskiego piasku w jasny wiosenny dzień ;)