Prezent dla chrześnicy

Czy dostaliście kiedykolwiek od razu jeden prezent na

1., 2., 3., 4., 5., 6., 7., 8., 9., 10., 11., 12., 13., 14., 15., 16., 17. i 18. urodziny,

który właściwie nie jest jednym prezentem, bo tak naprawdę 

będzie wieloma (docelowo osiemnastoma) prezentami?

Nie? To przeczytajcie i obejrzyjcie, co poniżej...

i zazdrośćcie Zamawiającym genialnego pomysłu! :)

Tym razem droga od wstępnego pomysłu do konkretów była baaardzo długa.

Wiele godzin przeglądania wzorów tkanin, X wymienionych maili i Y telefonów...

a potem moje kombinowanie, jak to ugryźć, żeby było dobrze.

 Otóż, Zamawiający zostali niedawno prawdziwymi :) Rodzicami Chrzestnymi.

I wymyślili, że chcieliby podarować chrześnicy 

coś w rodzaju książeczki-albumu z...czymś w rodzaju kopert :)

Chcieliby bowiem przez najbliższe 18 lat na każde kolejne urodziny

wkładać tu COŚ (co - niech to pozostanie tajemnicą, na wypadek gdyby za kilka/kilkanaście lat

pewna młoda dama nie trafiła na ten wpis i nie zepsuła sobie niespodzianki:)

a następnie zaklejać/zapieczętowywać :P owo COŚ, 

aby nie kusiło małych rączek :)

 Obdarowana będzie bowiem mogła otworzyć wszystkie "prezenty" dopiero w dniu 18. urodzin.

Oczywiście oprócz wkładanych tu COŚ-ów ;P młoda dama będzie co roku dostawała

również jakiś prezent odpowiedni do wieku.

Ponieważ album będzie w użyciu tak długi czas - 

a więc obejmie zarówno małe dziecko, dziewczynkę, nastolatkę, jak i młodą kobietę,

szukaliśmy takiego motywu na okładkę,

którego nie powstydzi się ani 5-, ani 13-, ani 18-latka.

I tak powstał album z osiemnastoma kopertami w pastelowych kolorach.

 

 Po raz pierwszy użyłam tu ociepliny na okładkę, żeby była taka bardziej...mięsista :)

Do kopert (zrobionych z grubszego papieru, dzięki czemu są sztywne...

znaczy się trzymają fason :)

dokleiłam wycięte z białego brystolu i wcześniej zszyte grzbieciki.

Koperty mają pasek samoprzylepny,

ale najprawdopodobniej (taki jest wstępny plan Zamawiających) Młoda Dama 

będzie co roku pieczętować każdą kolejną kopertę odbijając przy tym swój paluszek :)

Ponieważ album ma wymiary jakie ma ;)

a papier do scrapbookingu ma wymiary jakie ma :)

nie udało się zrobić wklejki na całość -

musiałam dociąć ją do szerokości grzbiecików

(inaczej wklejka kończyłaby się mniej więcej w połowie szerokości koperty;

oczywiście zrobiłam próbę - wyglądało głupio).

Mój mąż wpadł jeszcze na taki pomysł, że można by się pokusić, 

kupić większą ilość tkaniny, z której powstała okładka

i co roku wymyślać jakiś prezent z niej zrobiony/uszyty

(np. chusteczka na głowę, mała, ozdobna poduszka, pamiętnik, maskotka, piórnik,

kredkownik, kosmetyczka, etui, worek na strój gimnastyczny itp.).

To byłby już absolutny hit! :)

Tylko trzeba by dobrze się zastanowić jak przechowywać materiał, żeby nie wyblakł

i nie stracił na jakości przez te lata.

Jednak bez względu na to, czy Zamawiający się zdecydują, czy nie

na taki krok to i tak uważam, że jest to najbardziej pomysłowy

i w ogóle najcudowniejszy prezent na chrzest/pierwsze urodziny

o jakim kiedykolwiek słyszałam! :)

.